دئديم : آغا موعلليم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤينه دي اليم / نزن دستهايم درد گرفت
نه دير آخي گوناهيم / گناه من مگر چيست؟
توركودور منيم ديليم / زبان من تركي است

ياپيشدي قولاغيمدان / گوشم را گرفت
دئدي : بوراخ توركونو / گفت ول كن تركي را
او قالدي ائوينيزده / تركي را در خانه گذار
اونوت گئتسين كؤكونو / اصل و نسبت را فراموش كن

اؤيره نمه سن آب – بابا / آب بابا را ياد نگيري
آچاجاقسان اليني / تنبيه مي شوي
كؤتك يئيه ندن سونرا / بعد اين كه كتك خوردي
اونودارسان ديليني / زبانت را فراموش مي كني

سنين هاران توركدور؟ / كجاي تو ترك است؟
آذريسن ، آذري / آذري هستي تو آذري
كيم اؤيره ديبدير سنه / كي يادت داده تو را
بئله يانليش سؤزلري    / اين حرفهاي غلط را

آخدي گؤزومون ياشي / اشك از چشمانم سرازير شد
تيتره دي ديل – دوداغيم / لرزيد زبان و دهانم
بئله يالان سؤزلره / اين حرفهاي دروغ را
اينانمادي قولاغيم / باور نكرد گوشهايم

آنام مني اويدورماز / مادرم مرا گول نمي زند
آتام مني آللاتماز / پدرم به من كلك نمي زند
بو سؤزلرين هئچ بيري / اين حرفها هيچ كدام
منيم عاغليما باتماز / به عقلم جور در نمي آيد

نييه منيم آديمي / چرا اسم مرا
سوروشمايير اؤزومدن / از خودم نمي پرسد
نييه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخومايير گؤزومدن /  نمي خواند از نگاهم

هركس يالان دانيشسا / هر كس كه دروغ بگويد
آللاهين دوشمانيدير / دشمن خداست
من كي يالان دئميرم / من كه دروغ نمي گويم
بو اونون يالانيدير /  اين دروغ اوست

لايلاي دئييبدير آنام / مادرم لالاي مي گفت
منه بئشيكده توركو / در گهواره به تركي
دانيشميشيق هاميميز / همه حرف زديم
ائوده – ائشيكده توركو /  به تركي هم در خانه هم در بيرون

نه دن گرك يازماياق / چرا ننويسيم
ديليميزي كيتابا ؟ / زبانمان را در كتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دليل در مدرسه
گلمه يك بيز حئسابا؟ /  ما را به حساب نياورند

هئچ عاغليما سيغمايير/ هيچ عقلم قد نمي دهد
نه دير بونون جاوابي / جواب اين چيست
سو يئرينه اوخويام / به جاي سو
مدرسه ميزده آبي /  در مدرسه بگويم آب

يقين كؤتك يئمزديم / مطمئناً كتك نمي خوردم
اوخوسايديم ديليمي / اگر به زبان خودم تحصيل مي كردم
گؤينه رتيدن سيخمازديم / از سوزش آن نمي گذاشتم
قولتوغوما اليمي /  دستهايم را به بغلم

قوي بؤيويوم بير اؤزوم / بزرگ كه شدم
اولاجاغام موعلليم / من هم معلم مي شوم
اوندا چوخ ايش گؤره جك / خيلي كارها انجام خواهد داد
بو گون گؤينه ين اليم /  اين دستهاي دردالود

كيلاسيمدان گله جك / طنين كلاس من
ائليميزين اؤز سسي / صداي ايل و تبار خودم
اولاجاقدير او زامان / خواهد بود آن زمان
توركون ده مدرسه سي / ترك هم مدرسه اي خواهد داشت...

دئديم : آغا موعلليم / گفتم اقا معلم
وورما ، گؤينه دي اليم / نزن دستهايم درد گرفت
نه دير آخي گوناهيم / گناه من مگر چيست؟
توركودور منيم ديليم / زبان من تركي است

ياپيشدي قولاغيمدان / گوشم را گرفت
دئدي : بوراخ توركونو / گفت ول كن تركي را
او قالدي ائوينيزده / تركي را در خانه گذار
اونوت گئتسين كؤكونو / اصل و نسبت را فراموش كن

اؤيره نمه سن آب – بابا / آب بابا را ياد نگيري
آچاجاقسان اليني / تنبيه مي شوي
كؤتك يئيه ندن سونرا / بعد اين كه كتك خوردي
اونودارسان ديليني / زبانت را فراموش مي كني

سنين هاران توركدور؟ / كجاي تو ترك است؟
آذريسن ، آذري / آذري هستي تو آذري
كيم اؤيره ديبدير سنه / كي يادت داده تو را
بئله يانليش سؤزلري    / اين حرفهاي غلط را

آخدي گؤزومون ياشي / اشك از چشمانم سرازير شد
تيتره دي ديل – دوداغيم / لرزيد زبان و دهانم
بئله يالان سؤزلره / اين حرفهاي دروغ را
اينانمادي قولاغيم / باور نكرد گوشهايم

آنام مني اويدورماز / مادرم مرا گول نمي زند
آتام مني آللاتماز / پدرم به من كلك نمي زند
بو سؤزلرين هئچ بيري / اين حرفها هيچ كدام
منيم عاغليما باتماز / به عقلم جور در نمي آيد

نييه منيم آديمي / چرا اسم مرا
سوروشمايير اؤزومدن / از خودم نمي پرسد
نييه سؤزون دوزونو / چرا حرف راست را
اوخومايير گؤزومدن /  نمي خواند از نگاهم

هركس يالان دانيشسا / هر كس كه دروغ بگويد
آللاهين دوشمانيدير / دشمن خداست
من كي يالان دئميرم / من كه دروغ نمي گويم
بو اونون يالانيدير /  اين دروغ اوست

لايلاي دئييبدير آنام / مادرم لالاي مي گفت
منه بئشيكده توركو / در گهواره به تركي
دانيشميشيق هاميميز / همه حرف زديم
ائوده – ائشيكده توركو /  به تركي هم در خانه هم در بيرون

نه دن گرك يازماياق / چرا ننويسيم
ديليميزي كيتابا ؟ / زبانمان را در كتاب
مدرسه ده نه اوچون / به چه دليل در مدرسه
گلمه يك بيز حئسابا؟ /  ما را به حساب نياورند

هئچ عاغليما سيغمايير/ هيچ عقلم قد نمي دهد
نه دير بونون جاوابي / جواب اين چيست
سو يئرينه اوخويام / به جاي سو
مدرسه ميزده آبي /  در مدرسه بگويم آب

يقين كؤتك يئمزديم / مطمئناً كتك نمي خوردم
اوخوسايديم ديليمي / اگر به زبان خودم تحصيل مي كردم
گؤينه رتيدن سيخمازديم / از سوزش آن نمي گذاشتم
قولتوغوما اليمي /  دستهايم را به بغلم

قوي بؤيويوم بير اؤزوم / بزرگ كه شدم
اولاجاغام موعلليم / من هم معلم مي شوم
اوندا چوخ ايش گؤره جك / خيلي كارها انجام خواهد داد
بو گون گؤينه ين اليم /  اين دستهاي دردالود

كيلاسيمدان گله جك / طنين كلاس من
ائليميزين اؤز سسي / صداي ايل و تبار خودم
اولاجاقدير او زامان / خواهد بود آن زمان
توركون ده مدرسه سي / ترك هم مدرسه اي خواهد داشت...